|
Adriblastina bij Mammacarcinoma
|
|
Ted : *juli 1975 / + november 1986
Boef: * augustus 1975 / + december 1987
|
|
|
|
sept. '75 |
Ted kwam eerst, een poes met een zeer eigengereid karakter. Lief voor 'eigen', ze had een duidelijke voorkeur voor mannen. We woonden in een klein appartement in Etten Leur, werkten allebei, al snel kwam Boef erbij om haar gezelschap te houden.
In het begin ging het niet zo goed tussen beide kleine dames, maar al snel was de vrede getekend.
|
|
juni '76 |
Verhuisden we naar een woning in Zundert. De poezen waren al snel gewend. Bij mooi weer en als we een oogje in het zeil konden houden, mochten ze in de achtertuin een frisse neus halen.
|
|
11-05-77 |
Verongelukte mijn eerste man, vooral Ted was erg van slag. Ze was een tijd heel moeilijk te benaderen. Als ze het geluid van een Toyota hoorde rende ze naar de voordeur.
|
|
29-12-79 |
Al lang wilde ik graag een hondje. Bompie kwam erbij, door omstandigheden was ik een jaartje thuis, zodat ik de kans kreeg haar zindelijk te maken. Ze werd in eerste instantie door de beide dames wat vreemd bekeken, al snel waren ze goeie maatjes.
Ted was voor mensen geen makkelijke tante. Herrinner me nog goed dat de huishoudelijke hulp een keer op de slaapkamer aan het werk was en zij er niet meer uit durfde. Ted zat voor de deur te zingen. Gelukkig was er telefoon op de slaapkamer, dus ze kon mijn man bellen om haar te ontzetten.
|
|
|
Destijd was castratie van een poes nog niet gebruikelijk, op advies van de dierenarts werden beide dames op de poezenpil gezet toen ze regelmatig binnen gingen plassen. Het hielp tegen het binnenplassen.
Wat we niet voorzien hadden, die rotpil was de oorzaak datTed mamacarcinoma ontwikkelde.
|
|
maart '86 |
De Diergeneeskundige faculteit in Utrecht zocht poezen die deze kwaadaardige tumorvorm hadden, we besloten Ted mee te laten doen. Een proefdier, wel in haar eigen omgeving. Eerst moest er een biopt genomen worden om te kijken of ze in aanmerking kwam en de tumoren moesten opgemeten worden.
|
|
27-03-86 |
Werd het biopt genomen. Twee weken na het biopt kreeg Ted haar eerste injectie met Adriblastina, een vorm van chemokuur. Vervolgens om de twee weken, dan moesten ook de tumoren weer opgemeten worden. Het was wel een vereiste dat Ted naar Utrecht zou gaan voor post-mortem onderzoek, mocht ze komen te overlijden.
Een gemeen goedje. Het moest recht in de ader worden gespoten, de dierenarts moest met handschoenen werken, want contact met het spul kon wonden veroorzaken. Daarom moest Ted onder een licht roesje, zodat de DA er niet naast zou prikken, dit is ook nooit gebeurd. Tevens moest om een anafylactische shock te voorkomen, een injectie met Dexamethason worden toegediend. Ze ging elke keer steeds moeilijker 'onder zeil'. Ze begon met haar koppie te wiegen om in slaap vallen tegen te gaan.
In het begin leek het spul nog te werken ook, een week na de injectie waren de tumoren merkbaar geslonken. Volgens het verloop van de tumoren, moest een radicale operatie volgen.
|
|
|
Dit gebeurde. De tumoren, baarmoeder en eierstokken werden weggehaald. De tumortjes liepen als kralenkettingen vanaf de buik naar binnen. Ted bleef pech houden. De wond genas niet, er ontstond etterende weefselnecrose. Zelf gaf ze het nog niet op, ze werd opgenomen in de kliniek om dagelijks wondtoilet te krijgen. Het afgestorven weefsel werd dan verwijderd, ze gaf geen pijnuiting, dus ook wij gaven het nog niet op.
|
|
|
Op een zondagochtend vroeg ging de telefoon, de dierenarts: 'Kom haar maar halen, want hier redt ze het niet, ze wil ook niet meer eten'. Wij er naar toe, met haar eigen brokjes, ze reageerde meteen toe ze ons zag, en begon smakelijk van haar brokken te eten. De dierenars had haar gewassen en geföhnd, om haar netjes mee naar huis te geven. Wel moesten we elke dag langskomen voor het wondtoilet.
|
|
|
Ted knapte zienderogen op, de grote buikwond heelde, ze was lief en vrolijk, een tijdje leek het goed te gaan, tot....
|
|
Nov '86 |
Ze werd gelig. Dat de kanker uitgezaaid was, wisten we, maar we hadden gehoopt dat hier de Adriblastina tegen gewerkt had. Toen ik haar boven de waterbak zag blijven hangen was het klaar. Utrecht mocht haar alleen dood hebben. Dag Lieve Ted, mijn eerste eigen diertje.
|
|
17-12-86 |
Boef was ook gecastreerd toen duidelijk werd waar de problemen met Ted vandaan kwamen. Bas kwam erbij, het kleine katertje werd liefdevol door Boef ontvangen.
|
|
01-12-87 |
Ook bij Boef had ik tumortjes ontdekt in de loop van het jaar. Aangezien het hetzelfde was als bij Ted, besloten we niets te ondernemen. Toen ze last leek te krijgen hebben we aan haar leven een einde gemaakt. Dagdag Boef, het eerste kattentijdperk ten einde. |
|